گنج تاریخ ما - فردوسی - عمر سعد وقاس را با سپاه

یک دوست

۱۳۸۸/۰۵/۰۱ - ۰۵:۴۵:۴۳

درود بر شمابه نظرم باید باشد:که از قادسی تا لب جویبار -- زمین راببخشیم با شهریاردر برخی نسخه ها هم این ابیات که د ر این جا آمده:همه پیش یزدان نیایش کنیدشب تیره او را ستایش کنیدرا به این صورت دیده ام:همه پیش یزدان نیایش کنیدجهان آفرین را نیایش کنید
پاسخ: با تشکر، «رودباد» در بیت مذکور بنا بر پیشنهاد شما با «جویبار» جایگزین شد. بیت اضافه را در حاشیه باقی می‌گذاریم.

یک دوست

۱۳۸۸/۰۵/۰۱ - ۰۵:۵۰:۵۳

با عرض پوزش نوشته قبلم را این طور اصلاح می کنم که به این ترتیب دیده ام:همیشه بیزدان ستایش کنیدجهان آفرین را نیایش کنید

یک دوست

۱۳۸۸/۰۵/۰۲ - ۰۸:۰۸:۴۹

درود و سه پاس از شما بابت زحماتتان، اجازه بدهید که بگویم صحبتهایی که کرده ام از روی شاهنامه کلاله خاور ( به تصحیح و مقابله و همت حاج محمد رمضانی) بوده است.

سعید

۱۳۸۹/۰۳/۰۴ - ۲۳:۲۹:۳۸

با تشکر از همة شما ،قافیة مصرع دوم از بیت "ز پیمان بگردند وز راستیگرامی شود کژی و راستی"؛ "کاستی" میاشد و نه "راستی".ولی وجود اشکالات کوچک تلاش بزرگ شما را محو نمیکند.
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

یونس رستمی

۱۳۹۱/۰۹/۲۸ - ۱۱:۳۶:۴۱

شاهنامه را کامل و بارها خوانده ام.رستم و سهراب،سیاوش،داستان فرود،و غمناکتر از همه ،مرگ رستم را.اما هیچکدام به اندازه این نامه اشک از چشمانم سرازیر نکرد.کاش همه ایرانیان یک بار هم که شده این نامه را بخوانند.

سیاوش

۱۳۹۱/۱۰/۲۷ - ۱۱:۵۴:۵۵

که از قادسی تا لب رودبارزمین را ببخشیم با شهریارواژه ی درست "رودبار" است نه جویبار و نه رودباد.خواهشمند است آن را درست کنید.ببخشیم در این جا یعنی بخش می کنیم و تقسیم می کنیم. رستم فرخزاد می گوید این را به ظاهر می گویند و به باطن خیال دیگری(امکان غارت مکرر) در سر دارند.

فریدون

۱۳۹۱/۱۰/۲۷ - ۱۱:۵۷:۰۴

روانت شاد باد فردوسی!

امید کارگر

۱۳۹۱/۱۲/۱۹ - ۱۴:۱۹:۱۷

سلام درود بر بزرگ شاعر سرزمینمفکر می کنم بریشان جهان تنگ و تار آوریم درست است و نه به ریشان

مهدی

۱۳۹۲/۰۹/۲۶ - ۰۲:۱۴:۰۵

این چه سانسوری هست آخهچرا نابود می کنیدددد شاهنامه رو :|چنان بد کجا سرفراز هربکه از تیغ او روز گشتی چو شبعمر آنکه بد مومنان را امیرستوده ورا خالق بی نظیرگزین سعد وقاص را با سپاهفرستاد تا رزم جوید ز شاه

اردشیر

۱۳۹۳/۰۴/۲۱ - ۱۴:۴۹:۱۴

به واقع سوزناک ترین بخش شاهنامه این بخش هستنشده که من این بخش رو بخونم و بغض گلویم را نگیردپیوند به وبگاه بیرونی

شمس الدین جلیلیان

۱۳۹۳/۰۷/۲۲ - ۱۲:۵۶:۳۳

درود خدا بر روان پاک فردوسی پاکزاد که در آغاز و فرجام شاهنامه ، اندوه بزرگ ایران زمین در گرداب تباهی و غارتگری تازیان ددمنش و پابرهنه ، نمایانده است .

abbas

۱۳۹۳/۰۷/۲۴ - ۱۰:۳۱:۵۳

ایا این شعر زیر در دل شعر فردوسی در شعر فوق نمی باشد؟ نهان گشت کردار فرزانگان / پراکنده شد خوی دیوانگان / هنر خوار شد ، جادویی ارجمند / نهان راستی، آشکارا گزند

عارف

۱۳۹۳/۱۲/۰۶ - ۱۶:۰۶:۱۸

با سلام٬ واقعا کار شما عالیه٬خسته نباشید.. من از اول شاهنامه رو خوندم٬وقتی این بخش خوندم خیلی ناراحت شدم... روانت شاد باد فردوسی بزرگ...

محمّدرضا جبّاری

۱۳۹۴/۰۳/۰۵ - ۰۳:۲۸:۳۶

در بیت پنجم، مصراع دوم، سکته‍ای وزنی وجود دارد؛ "گفتارش" را باید "گفتار" قرار داد. "به گفتار موبد نهاده دوگوش"

محمّدرضا جبّاری هرسینی

۱۳۹۴/۰۳/۰۵ - ۰۳:۳۴:۱۴

در بیت 25 «تخمۀ» را به «تخمه» تغییر دهید.

سعید

۱۳۹۴/۰۳/۱۸ - ۰۲:۳۸:۵۴

تنها چیزی که میتونم بگم اینکه درود بفرستم به روان پاکم حکیم توس فردوسی و اینکه گله کنم از ایرانیان برای اینکه با اینکه در سراسر تاریخ بشریت انسان فرزانه ای چون فردوسی مشابه و همانندی نداردولی آرامگاه آن آنطور که شایسته این بزرگ مرد است ایرانیان را به خود نمیخواند و شایسته است هر کس که به خراسان و مشهد سفر میکند به زیارت آرامگاه فردوسی نیز برود.البته همه ما میدانیم که بیشتر به اندیشه فردوسی محتاجیم تا زیارت آرامگاه او. ولی همین کار نیز نشانه ی ارادت هزارساله ی ایرانیان به پدر فرزانه ی خودشان است.به امید آنکه روزی افکار و اندیشه فردوسی حکیم با زندگی و روح و جان ما آمیخته شود

نفیس

۱۳۹۴/۰۸/۱۲ - ۰۸:۳۵:۰۰

درود دوستان اگر اطمینان دارند
پاسخ من را بدهند. آایا این رستم که برادر خود نامه نوشته همان رستم دستان است یا رستم فرخزاد ٬ به گمانم رستم فرخزاد است درسته؟؟؟؟

مینا

۱۳۹۴/۰۸/۱۲ - ۱۲:۳۵:۴۹

نفیس گرامی رستم فرخزاد است که به جای اعتماد به نفس و تجهیز سپاه به رمل و اسطرلاب و ستاره روی آورده. میگوید:رهایی نیابم سرانجام ازین ، قبلاً خود را شکست خورده میداندحکیم توس در جای جای ابیات از ساسانیان ، از قادسیه، عمر ، و اعراب ...... یاد کردهاگر رستم دستان بود که پوزه ی اعراب را به خاک میمالید..چو با تخت منبر برابر کنندهمه نام بوبکر و عمر کنندتبه گردد این رنجهای درازنشیبی درازست پیش فرازنه تخت و نه دیهیم بینی نه شهرز اختر همه تازیان راست بهرز پیمان بگردند وز راستیگرامی شود کژی و کاستیپیاده شود مردم جنگجویسوار آنک لاف آرد و گفت وگویرباید همی این ازآن آن ازینز نفرین ندانند باز آفرینبه عیان میگوید اینان برای غارت و دزدی آمده اندبداندیش گردد پدر بر پسرپسر بر پدر هم چنین چاره‌گرزیان کسان از پی سود خویشبجویند و دین اندر آرند پیشحکیم ، سوز جگر خویش را از زبان رستم فرخزاد آشکار می کند

ناشناس

۱۳۹۴/۰۸/۱۴ - ۱۹:۰۵:۰۸

با سلامرمل و اسطرلاب و ستاره؟!!شما را به خدا، آخر این چه برداشتی است که از این اشعار دارید. شما که فرق میان رمل و اسطرلاب را نمیدانید چطور اینگونه قاطع بر علیه شان نظر میدهید و به سخره شان میگیرید.(که اگر میدانستید این دو را از پی یکدیگر نمی آوردید.) کجای اشعار فوق حکیم طوس از "رمل" یاد کرد که شما دیدید و ما نتوانسیم ببینیم؟! علم نجوم، که علمیست بسیار شریف در ایران باستان مورد توجه بزرگان بوده است. تنها موبدان و فرزانگان از آن آگاهی داشتند. اگر در این ابیات به دقت بنگرید میبینید که رستم فرخزاد هم از آن خردمندان بوده است:که رستم بدش نام و "بیدار بود" / "خردمند" و گرد و جهاندار بودستاره شمر بود و "بسیار هوش" / به گفتارش موبد نهاده دو گوشحال چطور فردی را که خود راوی (حکیم طوس) با صفاتی چون: "خردمند"، "گرد"، "جهاندار"،"بسیار هوش"و... خطاب کرده است، شما "بدون اعتماد به نفس" و "ناآگاه از فنون جنگاوری" میدانید؟! در اینکه با خواندن این نامه خاطر شما نیز همانند بنده و سایر دوستان از شکست ایرانیان در مقابل اعراب آزرده می شود شکی نیست، اما حقیقتاً انصاف هم نیست که دامان یکی از بزرگان این سرزمین را به لکۀ ننگ بزدلی و ناآگاهی بیالاییم.هر جا که ذکری از اسطرلاب باشد منظور بهره گیری از علم نجوم (دانش تأثیر ستارگان) است و نه علم رمل! فرزانگان ما از دیرباز به این دانش اشراف کامل داشتند و به نیکی دانسته بودند که در دنیا همه چیز را به اختیار آدمی قرار نداده اند و تقدیر همواره در سرنوشت آدمیان دخیل است. آنان علم نجوم را برای دانستن این تقدیر رقم خورده مورد استفاده قرار می دادند. نمود بارز این اندیشه را می توانید در بازی نرد که بر طبق افسانه های ایران زمین توسط بوزرجمهر حکیم ابداع شده است، مشاهده کنید. بازی نرد در مقابل بازی شطرنج که توسط هندوان ابداع شده بود قرار میگیرد. بازی شطرنج صرفا بر مدار اختیار و تعقل آدمی است. اما نرد عامل تقدیر را نیز دخیل میداند. شما مختارید اما در دایره اجبار تاس! (در شاهنامه حکیم طوس نیز به داستان رویارویی ایرانیان و هندیان اشاره شده است- پادشاهی کسری نوشین روان) در اشعار فوق نیز رستم فرخزاد فرجام کار را با استفاده از دانش نجوم میبیند. اما همانطور که در متن شعر نیز آمده است وی برای دفاع از کشور قدمی پس نمی نهد، و سرانجام نیز در نبرد با تازیان کشته می شود.

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۱:۱۲:۵۵

ناشناس عزیزقرن بیست و یکم است هااین ستاره شناسی را از کجا آورده ای که میتوانی آینده را پیش گویی کنیاسطرلاب {استاره یاب} وسیله ی اندازه گیری های مختلف و کارهای نجومی بوده ولی نه پیش گویی شکست ایرانیان. در سراسر تاریخ . هر کس پیش گویی را تائید کرده یا بازی خورده یا دروغ گفته . رمل هم اگر برای پیشگویی بکار میرفته نیز برای حقه بازی بوده . شما رمال راستگو نخواهید یافتدر شعر هم برای ستایش دیگران غلو جایز است که حکیم توس نیز آبروداری کرده و نخواسته ایرانیان را تحقیر کرده باشد . رستم ، سردار ایرانی، زمانی که شکست را با پیشگویی باور کرده ، البته شکست می خورد.کمی هم از هزار وچندین سال قبل بگذر و علم امروز را باور بفرما .تاریخ را بخوان شاهنامه ی استاد توس تمام تاریخ نیست

مهری

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۱:۲۳:۴۶

تند میروی برادرمینای عزیز نوشته رستم فرخزاد از رمل و اسطرلاب بهره گرفته . از تاریخ میگوید که هردو را دستاویز پیشگویی می کردندایشان کجا گفته که حکیم توسی از رمل نام برده؟ آهسته تر اول بخوان بعد قضاوت کن.

بی سواد

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۳:۱۹:۳۷

جناب سعیدی، از قضا شاهنامه تاریخ واقعی ماست و همه تاریخ ما تا شکست از اعراب

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۳:۴۳:۴۴

بی سواد جان من نگفتم شاهنامه تاریخ ما نیستنوشتم تمام تاریخ نیستهمه ی تاریخ ما را صدها همچون شاهنامه لازم است

بی سواد

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۶:۳۷:۲۷

مسعود جان، شاهنامه همه تاریخ ماست تا ترکتازی تازیان

پویان

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۷:۳۷:۴۰

با سلامآقای مسعود سعیدی عزیزبنده حقیقتاً ارتباط میان قرن بیست و یکم و عدم اعتبار یک دانش (در اینجا نجوم) را متوجه نمیشوم. برای بنده مثل این میماند که فردی بگوید: "دانش جغرافیا دیگر چیست؟، اکنون قرن بیست و یکم است!" این که الان در قرنی جدید به سر میبریم دلیل بر غلط بودن یک دانش قدیمی نمیشود. چه آن دانش ریاضیات باشد چه جغرافیا و چه نجوم. بنده در هیچ کجای عرایضم ادعای پیشبینی و پیشگویی نکردم، فقط از دانشی که در نزد بزرگان بوده است ذکری به میان آوردم. اگر متنی را که بنده نوشته بودم بار دیگر مطالعه بفرمایید، متذکر خواهید شد که در هیچ کجای آن بنده اسطرلاب را وسیله شکست ایرانیان معرفی نکرده ام. نمیدانم شما چطور به این نتیجه رسیده اید؟برادر گرامی، آقای سیعدی؛ شما که از تاریخ میگویید باید لااقل بزرگانی چون جاماسب حکیم، جناب فخر رازی، جناب ابورحیان بیرونی، حضرت خواجه نصیرالدین طوسی، جناب غیاث الدین جمشید کاشانی و.... را به خوبی بشناسید. تمامی حضراتی که نامشان را برده ام کتب متعددی در باب نجوم (هم اندازه گیری موقعیت ستارگان و هم تأثیرات ستارگان) دارند.آیا این بزرگان نیز حقه باز و فریب خورده بودند؟ نکته اینجاست که مردمان همواره و به راحتی به هر کسی که ادعای دانستن این علم را میکرده است اعتماد میکردند. و البته آدم های شیاد و کلاهبردار نیز این نکته را به خوبی دریافته بودند و از این ناآگاهی مردم کمال سوء استفاده را می کردند (همچنان که اکنون). بنده کاملاً علت این نگاه شما را درک میکنم و به شما حق می دهم که اینگونه با دانش شریف نجوم محاجه کنید. کلام شما کاملاً متین است، در ادبیات صنعت اغراق بسیار مرسوم است خصوصاً در اشعار حماسی، اما این صنعت را همواره شعرا به پای کسی خرج می کند که لایق آن باشد. شکست ایرانیان از اعراب بی آبرویی نبود که حکیم طوس بخواهد با ذکر چند صفت برای یک سردار آن را کم رنگ کند. ایرانیان با تمام نیرو در مقابل تازیان ایستادگی کردند؛ و این شرافت است نه بی آبرویی.بنده در هیچ کجا عرض نکرده بودم که علم امروز را باور ندارم، باز هم نمیدانم شما چطور استنتاج کردید؟ بنده نمیدانم شما تا چه حد تاریخ میدانید، لذا نمیگویم که: اگر بیشتر از شما ندانم کمتر هم نمیدانم! میپذیرم که شما بیشتر از حقیر به تاریخ اشراف دارید. بنابراین شما باید به مراتب بهتر از بنده بدانید که ایران ِ انتهای ساسانی آن ایران متحد گذشته نبود. شکاف اجتماعی و طبقاتی چنان میان مردم جدایی افکنده بود که سبب فروپاشی و انحطاط جامعه شده بود. شما حتماً از من بهتر میدانید لذا خاطرتان را با اطاله کلام مکدر نمیکنم. شیرازه ی ایران ما پیش از حمله تازیان از هم گسسته بود و اعراب فقط در حکم تیر خلاصی بودند بر پیکر نیمه جان وطن.سایه عالی مستدام

پویان

۱۳۹۴/۰۸/۱۵ - ۱۷:۵۵:۱۰

با سلامخانم مهری عزیزتوصیه سرکار عالی را به دیده منت می پذیرم. حق کاملاً با شماست هرگز نباید عجولانه و از سر شتاب حرفی زد و یا متنی را نوشت.لذا از شما درخواست دارم که خود نیز به گفته خود عمل کنید و یکبار دیگر و البته اینبار "آهسته تر" نوشته خانم مینا و بنده را بخوانید. اگر همچنان معتقد بودید که بنده «گز نکرده بریده ام»، آنگاه به طور مشروح
پاسخگوی فرمایشات شما خواهم بود.

مهری

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۰۰:۵۷:۲۳

پویان گرامیچه خوب که آشنا شدیمن در دو مورد با شما هم عقیده نیستم . نوشته بودید: {هر جا که ذکری از اسطرلاب باشد منظور بهره گیری از علم نجوم (دانش تأثیر ستارگان) است و نه علم رمل! فرزانگان ما از دیرباز به این دانش اشراف کامل داشتند و به نیکی دانسته بودند که در دنیا همه چیز را به اختیار آدمی قرار نداده اند و تقدیر همواره در سرنوشت آدمیان دخیل است. آنان علم نجوم را برای دانستن این تقدیر رقم خورده مورد استفاده قرار می دادند}اول اینکه رمل را علم دانستید که من به قول مسعود خان سعیدی حقه بازی میدانمدوم ، از نوشتار شما بر میآید که با علم نجوم میتوان پیشگویی کرد و از تقدیر باخبر شد که من باور ندارم از حرکت ستارگان بتوان سرنوشت کشوری را از قبل دانست. و یا از اتفاقی در آینده اطلاع یافت نظام طبیعت راه خود میرود حدس را میتوان زد و برآورد کرد آنهم با تجربه و روشن بینی ، ولی پیشگویی با یقین ، نهنوشته اید: {شما که فرق میان رمل و اسطرلاب را نمیدانید چطور اینگونه قاطع بر علیه شان نظر میدهید و به سخره شان میگیرید.(که اگر میدانستید این دو را از پی یکدیگر نمی آوردید.) کجای اشعار فوق حکیم طوس از “رمل” یاد کرد که شما دیدید و ما نتوانسیم ببینیم؟!در نوشتار مینا خانم ، هیچ تمسخری ندیدم نظر من این بود که ایشان رمل را به شاهنامه نسبت ندادند .تا نظر جنابعالی چه باشدبا احترام

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۰۱:۲۳:۴۸

پویان خان عزیزشما هم بد نیست آنچه گفتید مرور کنید . از نوشته ی شماست : ” ! فرزانگان ما از دیرباز به این دانش اشراف کامل داشتند و به نیکی دانسته بودند که در دنیا همه چیز را به اختیار آدمی قرار نداده اند و تقدیر همواره در سرنوشت آدمیان دخیل است. آنان علم نجوم را برای دانستن این تقدیر رقم خورده مورد استفاده قرار می دادند.“تمام دانشمندانی که نام بردید علم نجوم میدانستند ولی دانستن تقدیر از علم نجوم بر نمیاید ، آنان نیز نجوم را برای دانستن تقدیر مورد استفاده قرار نمی دادند .آنان پایه گزار علم امروز بوده اند . از خیام نام نبردید چرا؟نیکی و بدی که در نهاد بشر استشادی و غمی که در قضا و قدر استبا چرخ مکن حواله کاندر ره عقلچرخ از تو هزار بار بیچاره تر استزنده باشید

پویان

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۰۳:۳۲:۰۶

با سلامخانم مهری عزیزدر ابتدا بابت وقتی که گذاشتید تا
پاسخ بنده را بدهید، از سرکار عالی سپاسگزاری می نمایم. بله؛ بنده در اولین نوشته ام عرض کرده بودم که "هر جا ذکری از اسطرلاب باشد منظور بهره گیری از علم نجوم است." شاید باید این نکته را هم متذکر میشدم که در اشعار شعرا غالباً این گونه است. زیرا اسطرلاب علاوه بر کابرد های نجومی در بسیاری از علوم و فنون دیگر از جمله: مساحی، معماری، دریانوردی و... کاربرد داشته است. اما همانطور که عرض کردم در شعر، غالباً کاربرد نجومی آن منظور نظر است.حقیقاً در باب نظر شخصی شما راجع به علم رمل، بنده نمی توانم نظری بدهم و یا حتی نمی توانم سعی نمایم که آن را به شما بقبولانم، شما باید خود به این نتیجه برسید که علم رمل صحیح است یا نه (البته از روی تحقیق، نه به صرف آنکه در جامعه چگونه تلقی می شود). بنده نیز با شما و دوست عزیزمان آقای مسعود سعیدی کاملاً بر سر حقه بازی هایی که به نام این گونه علوم می شود نظری مشترک دارم. بسیارند کسانی که از این طریق اقدام به سوء استفاده از ناآگاهی مردمان می کنند. اما این دلیل بر عدم اعتبار و صحت این علوم نمی شود. کما اینکه از هر علم دیگری نیز میتوان سوء استفاده کرد. (فی المثل نظریه نسبیت خاص جناب انیشتین (E=m*c^2) منتج به ساخت سلاح اتمی گردید، در حالی که قصد خود ایشان چیز دیگری بود و موارد فراوان دیگری که در تاریخ علم می توان مشاهده کرد.)در خصوص فرمایش دوم تان؛ بله همانطور که در نوشته پیشین نیز عرض کرده ام، با دانستن علم نجوم می توان تا حد زیادی از تقدیر رقم خورده اطلاع پیدا کرد. اساساً «یکی» از کارکرد های علم نجوم همین بوده است و از این جهت نیز بسیار مورد استفاده ( و البته سوء استفاده) قرار میگرفته است. اما از آنجا که در این موضوع نیز بحث بر سر تجارب شخصی است و باور های فردی لذا دست بنده بسته است. شما باید خودتان، محققانه با این موضوع روبرو شوید تا ببینید که مورد پذیرش تان قرار میگیرد یا خیر.در جوابی که برای خانم مینا نوشته ام عرض کرده بودم که چرا معتقد هستم که ایشان فرق میان کارکرد رمل و اسطرلاب را نمی دانند. (فعلاً بحث بر سر این موضوع نیست)؛ نظر شما بر آن است که در نوشته ایشان اثری از تمسخر ندیده اید؛ بنده نوشته خانم مینا را عیناً در اینجا نقل میکنم: "رستم فرخزاد است که به جای اعتماد به نفس و تجهیز سپاه به رمل و اسطرلاب و ستاره روی آورده."انصافاً شما با خواندن این جمله چه احساسی نسبت به این علوم ( خصوصاً نجوم) پیدا میکنید. هم بنده و هم شما به خوبی میدانیم که در فضای جامعه ی امروز واژگان توأمان "رمل و اسطرلاب" برای افاده معنای خرافی بودن و نداشتن اساس و اعتبار برای یک موضوع به کار گرفته میشود. اعتراض بنده به خانم مینا دقیقاً بر سر همین نکته بود که در کجای ابیات فوق از شاهنامه، حکیم طوس از "رمل" یاد کردند؟ اگر واژه "رمل" آمده است، چطور بنده نتوانستم آن را ببینیم؟ و اگر نیامده است چرا ایشان برای بر کرسی نشاندن رأی خود، آن را مصادره به مطلوب می کنند در حالی که در متن اشاره ای بر آن نرفته است. بنده هم به مانند شما معتقدم که در ابیات فوق حکیم طوس ابداً نامی از "رمل" نبرده اند. لذا آوردن واژه "رمل" در کنار اسطرلاب را نادرست میدانم. مشتاق شنیدن نکات سرکار خانم خواهم بود.پاینده باشید

پویان

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۰۹:۴۲:۵۷

باسلامبرادر گرامی جناب آقای مسعود سعیدیاز اینکه مرحمت کرده و در
پاسخ به بنده یادداشتی را مرقوم فرمودید، کمال تشکر را دارم.در ابتدا عرض کنم که بنده با شما در این که شاهنامه تمامی تاریخ ما نیست اتفاق نظر تام و تمام دارم و به درستی فرمودید که "تاریخ ما را صدها همچون شاهنامه لازم است."و اما بحث علم نجومیکی از کارکردهای علم نجوم را همانطور که پیشتر ذکر کرده ام، پیشبینی حوادث آینده می دانم. البته برای اثبات کلی این موضوع نام چند تن از بزرگانی که به این دانش اشراف داشته اند را در نوشتار پیشین خود ذکر کرده ام. شما نیز به درستی از حکیم عمر خیام یاد کردید. ایشان بی هیچ تردیدی یکی از بزرگترین منجمان، ریاضیدانان و فیلسوفان ایران می باشند.و نیز اشاره صحیحی داشتید مبنی بر اینکه حاصل کار این حضرات اساس و سنگ بنای علوم امروز بوده است. البته بزرگان یاد شده هدفشان از به کارگیری ریاضیات و نجوم ، استخراج هر چه دقیق تر زیگ (زیج) بوده، که در گاهشماری و نیز حکم در باب تأثیر ستارگان مورد استفاده قرار میگرفته است.تمام وجه اختلاف میان نظر بنده و شما بر سر کارکرد علم نجوم است. شخصاً بر این گمانم که شما مادامی که از نزدیک برخوردی با این گونه علوم نداشته باشید، طبیعی است که پذیرش آنها برایتان دشوار خواهد بود.در باب رباعی زیبایی که آورده اید لازم میدانم عرض کنم که حکیم عمر خیام به زیبایی تمام در این شعر از سلسه مراتب عقل در هستی سخن می گوید. کاملاً درست اشاره رفته، خود چرخ هم "اندر ره عقل" از ما هزار بار بیچاره تر است. اگر مراتب عقول را آنگونه که در نزد حکما مطرح بوده است در نظر آورید معنای تازه ای از این رباعی مستفاد خواهید نمود. آنگاه روشن می گردد که چرا چرخ در نسبت با آدمی بیچاره تر خطاب شده است. حتم دارم که با اشعار زیر نیز برخورد داشته اید:افلاک که جز غم نفزایند دگر / ننهند بجا تا نربایند دگرناآمدگان اگر بدانند که ما / از دهر چه میکشیم نایند دگر--گر بر فلکم دست بدی چون یزدان / برداشتمی من این فلک را ز میاناز نو فلکی دگر چنان ساختمی / کآزاده بکام دل رسیدی آسان--گر کار فلک به عدل سنجیده بدی / احوال فلک جمله پسندیده بدیور عدل بدی بکارها در گردون / کی خاطر اهل فضل رنجیده بدی برقرار باشید

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۱۰:۵۵:۵۴

پویان گرامی درود برشما خلاصه عرض کنم : تفاوت دید شما با من و بانو مینا و همچنین مهری بانو در باور تأثیر ستارگان بر زندگی روزمره ی ماست که از حرکت و وضعیت آنها میتوان آینده را پیش بینی کردحکما آنچه کرده اند و گفته اند تا در میزان فهم این بنده تراز نشود ، ناباورم ” بااجازه ی دوست عزیزو هم فکرم جناب ناباور“ حرکت و موقعیت مشتی خاک ، آب ، هوا و گاز را بنام ستاره یا کره ، چه ثابت و چه سیّار را مؤثر در زندگی ما خاکیان نمی دانم چه رسد به پیش بینیاگر چه حکما گفته باشند. چون به قول شما برخورد نزدیک با این علوم نداشته ام ، باورمند نیستمچنانچه علم ستاره شناسی امروز هم تائیدی ست بر باور مناگر حتی عمر خیام هم دلیل بیاورد ” که نیاورده “ تا در ترازوی عقل نسنجم باز هم ناباورمتفاوت هزار و دو هزار سال قبل با قرن بیست و یکم همین بودزنده باشید

بیبسواد

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۱۱:۰۱:۱۴

جنابان پویان و محمد شعیدی استدعادارم برام من بی سواد منانع و مدارک اضافی که برای تاریخ ایران دارید (‌بجز شاهناهه تا زمان اعراب () از نظز کمک بدستگیری ما نی سوادان اعلام نبفرمایید> میدانید که به علم هم ذکوت تعلق میگیرد

مهری

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۱۱:۱۲:۴۱

سعیدی گرامیجانا سخن از زبان ما میگوییممنونم

مینا

۱۳۹۴/۰۸/۱۶ - ۱۱:۱۵:۰۸

ما باتو هم دلیم ، اگر از دگر گلیممسعود خان سعیدی

محسن

۱۳۹۴/۰۸/۱۷ - ۱۴:۰۴:۲۱

آورده شده است:ز ایران وز ترک وز تازیان - نژادی پدید آید اندر میاننه دهقان نه ترک و نه تازی بود - سخنها به کردار بازی بودقابل توجه است که در شاهنامه مکررا از واژه دهقان به معنی ایرانیزاده استفاده شده است. لذا به توجه به نحوه بکارگیری صنایع ادبی توسط فردوسی، و همچنین با رجوع به منابع دیگر، ابیات زیر صحیح تر به نظر میرسند:ز "دهقان" وز ترک وز تازیان - نژادی پدید آید اندر میاننه دهقان نه ترک و نه تازی بود - سخنها به کردار بازی بود

بیبسواد

۱۳۹۴/۰۸/۱۷ - ۱۴:۵۷:۲۰

نمونه آنکه سخنهایش بکردار بازیست، خود سرکارید!!ایران در این بیت اسم جمع است( ایرانیان ) ازین رو روایت درست باید به شرح زہر باشد:از ایران و ترکان و از تازیاننژادی پدید آید اندر میاننه دهقان ، نه ترک ، و نه تازی بودسخن ها بکردار بازی بودتوجه کنید در بیت نخست جمع و در بیت دوم مفرد آوده است او که خلاف مایان سخنانش بکردار بازی نبوده است

ناشناس

۱۳۹۴/۰۸/۱۷ - ۱۵:۳۱:۰۴

محسن جان نظرت را پسندیدمایران نمیتواند جمع باشد ، ایرانیان جمع استممنون از نظرت

پویان

۱۳۹۴/۰۸/۱۷ - ۱۸:۵۷:۲۱

با سلاممسعود عزیزهمانطور که پیشتر نیز عرض کردم، کاملاً نظر شما و سایر دوستان را درک می کنم و البته نظرتان برایم قابل احترام است. اگر چه که خود خلاف آن می اندیشم. امید دارم که این شکار سرکش نیز به تور صید خردتان درافتد تا بتوانید با میزان عقل درباره آن قضاوت کنید.پاینده باشید

بهروز ناغانی

۱۳۹۴/۰۹/۰۷ - ۱۹:۱۹:۲۰

دوستان لطفا هر مساله ی تاریخی را در بستر زمانی ان مورد بررسی قرار دهیددرسته که امروزه پیشگویی خلاف منطق استاما در گذشته این مرسوم بوده و علم به حساب می امدهدر ضمن رستم فرخزاد این نامه را در اواسط جنگ نوشته,گویی اینکه با توجه به اوضاع نابه سامان ایران در ان روزگار و برتری نسبی اعراب تا میانه ی جنگ قادسیه براورد کرده بود که ایرانیان شکست خواهند خورد

شمس الدین جلیلیان

۱۳۹۴/۰۹/۰۸ - ۱۴:۰۶:۲۷

با درود به پیشگاه دوستان آقای ناغانی نامه ی رستم فرخزاد و پیش گویی نابسامانی های ایران در چهارصد سال آینده که تا روزگار پادشاهی محمود را دربر می گیرد ، بسیار فراتر از یک پیش گویی و گونه ای نیش و سرزنش فردوسی به محمود است شود بنده ی بی هنر شهریار. نژاد و بزرگی نیاید به کار

انوش

۱۳۹۵/۰۴/۱۹ - ۲۳:۵۴:۳۶

درود، خسته نباشید، من در هیج جا ندیدم که تازی را عرب گفته باشد، آنچه که من از تاریخ و ادبیات می دانم، تازی همان تاجی و توزی است، و مردم جنوب ایران و دشتستان بودند، مشروح درپیوند به وبگاه بیرونی تندرست و پیروز باشید

رهام

۱۳۹۵/۰۹/۱۱ - ۱۰:۵۶:۳۹

ببخشید کسی می تواند در مورد کلبوی و سوری در بیت :چو کلبوی سوری و این مهترانکه گوپال دارند و گرز گران توضیح دهد آیا سور همان روستای امروزی از توابع تویسرکان و همدان می باشد ؟با تشکر

سروش

۱۳۹۶/۰۱/۱۹ - ۱۲:۰۲:۱۳

با سلاماین ابیات بسیار زیبا هستند. بنده بارها و بارها آن را خوانده ام. اما باید عرض کنم که این ابیات در هیچ یک از نسخ خطی قدیمی شاهنامه نیامده است و بنا بر گفته بزرگان، بعدها وارد متن شده است. از شکل و محتوا هم کاملا مشهود است که از زبان فردوسی بیان نشده است.اما با این حال بسیار زیباست.

قاسم

۱۳۹۶/۰۳/۱۶ - ۱۴:۲۰:۱۱

ای کاش با حس مسئولیت بیشتری نظرمونو ابرازمیکردیم آخه دوست عزیز چندباردرشعر نام سعد وقاص برده شده حتی در اشعار دیگه ای ازچندنفر دیگه از فرماندهان تازی هم نام برده شده آنوقت شمابدون توجه به این نشانه ها میگیدمنظور ازتازی در اشعار فردوسی عربهانیستن نه جناب یک ذره هم شک نداشته باش که تازیان دقیقااعراب تازه مسلمانی بودند که برای کشورگشایی به کشورعزیزمون یورش بردن وچون به آدمای فقیر وبی چیزی بودن ودرحقیقت پشت سرشون چیزی برای ازدست دادن نداشتن که بخوان براش غصه بخورن ازاینطرف سرزمین ایران هم همیشه آب ازلب ولوچه شون آویزون میکردبراهمین باخوی وحشی گریشون باتمام توانشون می جنگیدن

تاریخ پارسی

۱۳۹۶/۰۳/۲۸ - ۱۵:۱۴:۵۶

درود بسیار سپاسگذارم بابت قرار دادن این اشعار بی نظیر فردوسی. که خوندن اون باعث از خود بی خود شدن هر ایرانی واقعی میشه.

مجید

۱۳۹۶/۰۷/۲۴ - ۱۷:۱۵:۰۳

با درود به همه دوستانبنده واقعا شگفت‌زده شدم از اینکه می‌بینم برخی دوستان ،که اتفاقا باسواد و بادانش هم هستند، پیش‌بینی آینده از روی ستارگان را باور دارند، یا لااقل محتمل می‌دانند!قطعه‌ای از کتاب "سفر در دل ادیان" نوشته "ن.فخر" که برای رده سنی دوازده‌سال به بالا نوشته شده است را تقدیم همه عزیزان می‌کنم؛"مصریان باستان عقیده داشتند که ابتدا آب همه جا را فراگرفته بود ؛ سپس تپه‌ای سر از آب بیرون آورد و بر روی این تپه همۀ موجودات زنده قرار داشتند و همۀ اینها کار خدایان آنها بود. آنها اعتقاد داشتند که آسمان و زمین بر روی هم افتاده بودند یعنی ستارگان و خورشید و ماه همگی روی زمین بودند. آنگاه خدایان ، آسمان را از روی زمین جدا کردند و در جای خود قرار دادند تا دور زمین بچرخد و همین خدایان هم وظیفۀ حرکت دادن آن را بر عهده داشتند.بعضی از اقوام هم ، حرکت اجسام آسمانی را کار خدایان نمی‌دانستند بلکه آن اجسام را خود خدایان میدانستند.مردم قدیم ، محل قرارگیری این اجسام در آسمان را نشانه‌ای از تصمیم‌های خدایان و اتفاقاتی می‌دانستند که قرار بود در آینده روی زمین بیفتد. آنها با نگاه کردن به آسمان و جایی که ستارگان و سیارات قرار داشتند سعی می‌کردند پیش‌بینی کنند که چه اتفاقات خوب و بدی قرار است برایشان روی دهد."!

علی

۱۳۹۶/۱۱/۰۵ - ۰۹:۵۹:۴۲

اسطرلاب جهت اندازی گیری جهت و ارتفاع ستاره ها و سیاره ها بکار میره و اسباب علم نجوم یا ستاره شناسی هست. رمل وسیله طالع بینی و خرافاتی به اسم تاثیر ستاره ها بر سرنوشت هست. در قدیم به تاثیر سیاره ها و مکان قرار گیریشون در سرنوشت معتقد بودن که البته کاملا غلط و خرافات هست ولی متاسفانه به علت جهل و بیسوادی هنوز هم افرادی معتقدن ستاره ها و سیارات در سرنوشتشون موثر هستن. شاهنامه هم تاریخ مدون ایرانی ها نیست و مخلوطی از اساطیر و افسانه ها و داستانهای عهد ساسانی و قبل از آن هست که فردوسی با استادی به نظم دراورده.

آریا

۱۳۹۷/۰۱/۳۰ - ۱۳:۰۶:۵۸

من هرگاه به اینجای شاهنامه رسیدم غمگین شدم و سوز این ابیات منو اذیت میکنه و نکته های زیادی در این ابیات شاهنامه است و واقعا از اینجای تاریخ که شکست خوردن اجداد ما از اعراب کمر تاریخ ایران شکسته و دیگه فرهنگ و شکوه ایران رو به نابودی رفته و آیین اعراب تحمیل بما شده هزار ساله و چقد سوزناک میگه چه بلائی هایی سر ایران میاد و نصو این حرفها این نامه به حقیقت پیوسته،نکته های زیادی داره این نامه

علی رضازاده کاشانی

۱۳۹۷/۰۴/۲۹ - ۱۶:۲۴:۳۷

با سلام وخسته نباشید خدمت مسولین سایتبسیار زیبا والبته دردناک

آرش

۱۳۹۷/۰۷/۱۰ - ۰۱:۲۲:۱۵

دروددر خواندن و شنیدن تاریخ گذشتگان اگر نتوانیم خود را در زمان آنان ببینیم ممکن است گرفتار برداشت های بسیار نادرست شویمدرباره ی ستاره شمر بودن ، از اطمینانی که به شکست دارد می گوید (این اولین نبرد نبود) و با این حال مبارزه با تمام توان و از خود گذشتگی

نوروز فولادی

۱۳۹۷/۰۷/۲۲ - ۱۲:۵۷:۵۷

از ایران وز ترک وز تازیاننژادی پدید آید اندر میاننه دهقان نه ترک و نه تازی بودسخنها به کردار بازی بودشاه بیت و شاهکار شاهنامه و بزرگترین پیام أة برای ما ایرانیان خرد خفته عمین دو بیت است. مفهوم آن از بین رفتن نژاد و هویت و تاریخ ایرانی در دوران اعراب است. ایرانی که بی هویت است و در آن سخن ها در عمل بازی هستند. آن چه که اکنون بعد از هزار سال به راستی و درستی در جامعه ما دیده می شود در بسیاری بسیاری از ما از دولتمردان گذشته تا به حال و مردم در قرون متماددیده شده و می شود حرف ها و سخن ها بی مایه و بی پایه و در عمل هیچ و هیچ پوچ بوده و هست. بزرگترین و برترین پیام شاهنامه و سرور سخن فردوسی به مردم ایران همین پیام رسا و برگزیده است. ایران بعد از حمله اعراب بی هویت و شناسنامه شده است. تلاش فردوسی تنها توانسته است که زبان که یکی از عناصر تشکیل دهنده هویت است زنده کند و از آن پس این بی هویتی همچنان ادامه دارد. ما باید هویت سازی کنیم که آن را در عمل به بازی گرفته ایم و در سخن شعارش کرده ایم. شاد باشید

۷

۱۳۹۷/۰۷/۲۲ - ۱۳:۳۵:۵۱

ریخت درست;از ایران و از ترک وز تازیانا/زی/رانو/از/ترک/وز/تاز/یانو یا;از ایران و ترکان وز تازیانا/زی/ران/تر/کان/وز/تاز/یاناینگونه که اینک در گنجور آمده نادرست است.

۸

۱۳۹۷/۰۷/۲۳ - ۱۵:۰۰:۳۱

از 8 به دوست نادیده 7 اجازه فرمایید ریخت درست همان باشد که در گنجور آمده است: از ایران و ترکان واز تازیان..... وهمه جمع و در بیت بعدی هر سه مفرد: نه دهقان نه ترک و نه تازی بود..... با پوزش

۸

۱۳۹۷/۰۷/۲۳ - ۱۷:۱۰:۰۲

و دریغا ! سخنان هنی به کردار بازی استسخنان دینداران، کشور داران ، دین فروشان ، میهن فروشانو دهگانان که رسدشان هر روز کم و کمتر و شمارشان چنان که دانایان.

۷

۱۳۹۷/۰۷/۲۴ - ۰۰:۳۹:۱۸

نگاه زیرچشمی به همان گنجور

۸

۱۳۹۷/۰۷/۲۴ - ۱۳:۴۰:۴۶

نژاد ویژگی مردمان است و نه جای بود و باش آنانازین رو در بیت : از ایران و ترکان و از تازیان ..... ایرا ن اسم جمع است به مانای ایرانیان و نه سر زمین ایران به گونه اسم مکان.

۷

۱۳۹۷/۰۷/۲۵ - ۰۴:۱۹:۰۶

اگر در گنجور آمده بود:از ایران و ترکان وز تازیان که کشمکشی نبود.گنجور هم کتاب نیست که نسخه این و آن یکی نباشد.چیزی که در گنجور آمده:از ایران وز ترک وز تازیاننژادی پدید آید اندر میانکه نادرست است.

۸

۱۳۹۷/۰۷/۲۵ - ۱۰:۲۳:۱۷

کشمکشی در کار نیست ، دادو ستد دیدگاه هاستخوسا وخرما که به دیدگاهی بسیار نزدیک رسیدیم.

غالب

۱۳۹۸/۰۲/۱۷ - ۰۹:۰۲:۱۳

منظور فردوسی اززیان کسان از پی سود خویش بجویند و دین اندر آرند پیش چه کسانیه؟ ممنون

هوشنگ گودرزی

۱۳۹۸/۰۶/۰۹ - ۰۲:۰۴:۲۴

مصرع نخست از بیت اول غلط املایی دارد. لطفا تصحیح فرمایید: وقاس - وقاص

Elen

۱۳۹۸/۰۶/۱۹ - ۲۳:۱۲:۱۳

من متوجه نشدم, برادر رستم فرخزاد همان یزردگرد هست؟

سلمان

۱۳۹۸/۰۸/۱۶ - ۱۷:۳۶:۴۱

عزیزجان که میگی سانسور کردید، سانسور نیست و تفاوت تصحیح‌های مختلفه. اون بخشهایی از شاهنامه که تمجید اعراب را میکنه همه اضافه شده توسط مذهبیون در طول بیشتر از هزار ساله. که کارشناس‌های شاهنامه میتونند تشخیص بدهند که اون ابیات با سبک شعر فردوسی جور نیست یا وقتی با داستان مربوط نیست و معلومه بهش چسبونده شده اون ابیات را میگذارند کنار. این بخشی از کار تصحیح است

رضا

۱۳۹۸/۰۹/۲۵ - ۱۵:۴۴:۴۶

سلام وعرض ادب.به نظربنده درمتن بیت .نه جشن ونه رامش نه کوشش نه کام .مصرع بعد اینگونه صحیح تر به نظر میرسد.همه چاره ورزند وسازند دام.بجای همه چاره ی ورزش وسازکام

امین

۱۳۹۸/۱۰/۲۴ - ۰۵:۳۴:۵۶

قبلا شاهنامه یه بیتی داشت ، چو ناکس به ده کدخدایی کند کشاورز باید گدایی کند ، عرب هرکه باشد مرا دشمن است کج اندیش و بدخوی اهریمن است ، ولی الان نیست

مرتضا

۱۳۹۸/۱۲/۲۱ - ۲۱:۳۱:۱۳

برخی دوستان چنان می گویند نام فلان شخصیت بزرگ را خراب نکنید انگار که شاهنامه همه واقعیت است .برادر ،حضرت فردوسی افسانه ای به نظم درآورده . خودش میگه افسانه است بعد ما اصرار داریم که نه رستم بوده و سیمرغ واقعیت داره .

۸

۱۳۹۸/۱۲/۲۲ - ۰۹:۰۰:۳۳

جناب مرتضآ ممکن است بفرمایید " خودش " کجا گفته است شاه نامه ها افسانه است ؟

حامد نوری

۱۳۹۹/۰۶/۰۶ - ۱۸:۱۸:۰۹

سلام دوستان ادیب و فرهیخته تعجب می کنم از عقاید بعضی ها ، آن هم در عصر کنونی.واقعا شما فکر می کنید سیمرغی بوده و کودکی را در کوه قاف پرورش داده و مانند ادم ها سخنگو بوده و دسته پری داده که هر موقع آتش بزنید به کمکتان میام. حداقل کمی فکر کنید که اون بچه بدون شیر در قله کوه چطوری زنده مانده. حتما فکر می کنید سیمرغ پستاندار بوده و زال را شیر داده. تو را به جان هر که دوست دارید : اول اندیشه وانگهی گفتار

خسرو

۱۳۹۹/۰۷/۰۶ - ۰۸:۵۷:۳۰

دوستان گرانقدر حاشیه های بسیاری در مورد علم نجوم و اسطرلاب تا رمل اینجا باقی گذاشتند اما هیچکس به این نکته اشاره نکردند که علم نجوم خوش یمنی و یا نحس بودن روزهای آتی رو کاملا پیش بینی میکنه . و حتا با درجات خوش یمنی و بد یمنی مختلف اینجا فردوسی بعد از چهارصد سال و با کلام خود دارد از زبان رستم فرخزاد نقل قول میکند اینکه رستم این چنین صحبتی کرده باشد یعنی بدون تلاش از قبل تسلیم شده باشد و اراده ای در کار نبوده را نمیدانم چطور به او سایر شهیدان قادسیه نسبت داده اید ؟رستم نیز بر علم نجوم احاطه داشته و میدانسته در چهار روز آینده وجود نیرو های افلاکی و خاکی بر ضد سپاه ایران خواهد بود همین . نه پیشگویی اینجا واقع شده نه جادوگری نه کاهلی . که اتفاقا در روز های مورد نظر در جهت سپاه ایران طوفان شن شدیدی اتفاق میافتد

مهدی عسگرپور

۱۳۹۹/۰۸/۰۸ - ۰۹:۰۳:۱۹

با دروداز دیدگاه من این نامه به گونه ای رمزآمیز نوشته شده تا به دست دشمنان نیوفته ، ویژه ترین بخش آن دستور رستم به برادرش برای بردن پادشاه به خاور و نگهبانی از جان اوست که در پایان نامه آورده شده است. دشمنان رستم بیگانگان نبودند، آنها ایرانیانی بودند که پیرو جنبش مزدکی و کودتاگران و نیز خاندان شاهی اشکانی که پس از کودتای بهرام چوبین نتوانسته بودند، شاهنشاهی را از ساسانیان بگیرند. ویژه ترین دشمنان مزدکیان بودند که با همدستی کلیسای کاتولیک و دولت روم ، بارها به کشورشان خیانت کردند و همین ها بودند که بیگانگان را برای جنگ با ارتش ایران بسیچ نمودند. برای همین هم هست که رستم می گوید : ز بهرام و زهره است ما را گزند ، نشاید گذشتن ز چرخ بلنددر زمان کهن هفت گوی گردنده در آسمان را نماد هفت کشور جهان می دانستند. بهرام نماد کشور خاقان و زهره نماد کشور روم بود. رستم می گوید که جنگ پیش آمده با تازیان، از سوی این دو کشور ترتیب داده شده است و چون چرخ سیاست و تدبیر آنها بلندتر از سیاست دربار و کشور آشفته ماست از این رو در این جنگ راهی جز شکست نداریم زیرا رستم به خوبی می دانست آنهایی که در برابر او میجنگند ایرانیان مزدکی هستند که بیگانگان را دور هم گرد آورده اند و چگونگی جنگیدن با ایرانیان را به آنها آموزش داده اند. و نیز در پایتخت نیز مزدکیان پس از کشته شدن خسرو پرویز در جای جای دربار رخنه کرده اند و دارای توان اداری و سیاسی می باشند، برای همین بود که از برادرش خواست تا شاه را از پایتخت آشوب زده که به دست مزدکیان اداره می شود دور سازد.همچنین رستم می گوید : همان تیر و کیوان برابر شده است ، عطارد به برج دو پیکر شده استتیر یا عطارد نماد کشور تازیان و حبشه بود و کیوان دورترین گوی گردنده در آسمان دارای بلندترین چرخ ( دورترین مدار) نشانه توانمندی به شمار می آمد که البته نماد کشور هند هم بود که در اینجا به معنی توانمندی می باشد نه هندوستان.رستم می گوید که تازیان در چرخ ( مدار) توانمندی جای گرفته اند و وارد برج دو پیکر که نشانه پادشاهی در شاهنامه است شده اند. یعنی از این پس آنها پادشاه جهان خواهند شد.اکنون از خود می پرسیم که چرا دولت روم و کلیسای کاتولیک با همدستی دولت خاقان و البته با همکاری مزدکیان میهن فروش سرزمین مان ایران را نابود کردند؟

مهدی عسگرپور

۱۳۹۹/۰۸/۱۴ - ۱۶:۳۰:۰۵

یکی از دلایل دشمنی کلیسای کاتولیک با شاهنشاهی ساسانی جنگی بود که در زمان انوشیروان رخ داده بود. در این جنگ فرمانده ارتش ایران پس از گرفتن شهر اورشلیم ، صلیبی که عیسی مسیح بر آن کشته شده بود را با خود به تیسپون آورد. پس از پیروزی خسرو پرویز بر بهرام چوبین با یاری رومیان؛ پادشاه روم از او خواست تا آن صلیب را به اورشلیم برگرداند.
پاسخ خسرو پرویز بسیار جالب است:چو پور پدر رفت سوی پدرتو اندوه این چوب پوده مخورز قیصر چو بیهوده آمد سخنبخندد برین کار، مرد کهنهمان دار عیسی نیرزد به رنجکه شاهان نهادند آن را به گنجاز ایران چو چوبی فرستم به رومبخندد بما بر همه مرز و بومدر واقع قیصر میخواست با این کار کارناوال تقدس صلیب ( تکه چوب پوسیده ای که 600 ساله بود) راه بیاندازد و خود را میان مردم محبوب کندخسرو پرویز به او میگوید که این کارهای خنده دار و بچه گانه را کنار بگذار و صلیب را برای او نفرستاد. این موضوع یکی از دلایل اصلی جنگ های بعدی با رومیان و در پی آن دشمنی کلیسای کاتولیک با پادشاهی ایران بود و سرانجام برای از میان بردن ساسانیان نقشه ای حساب شده کشیدند و با یاری مخالفان ایرانی حکومت، و اجیر کردن راهزنان ارتش ایران را شکست دادند.

محسن

۱۴۰۰/۱۲/۰۷ - ۰۴:۴۶:۱۸

با سلام خدمت همه دوستان ، به نظرم فردوسی در این شعر قصد داشته مصیبت ها و بلاهائی رو که اعراب سر ایران آوردند ، در قالب نظم بیان کنه ، و و منظورش از ستاره خوانی و غیره توسط رستم فرخزاد فقط بهانه ای بوده تا بتونه اوضاع اسف بار ایران رو طی چها صد سال آینده ( از زمان فتح ایران ) توصیف کنه .

Hamed Amini

۱۴۰۱/۰۲/۲۶ - ۰۱:۱۷:۴۳

سلام از بی اطلاعی و نداشتن دانش شاهنامه خوانی بعضی دوستان در عجبم اولا رستم فرخزاد مردبزرگ پهلوان نامی ایران بوده و تا توان داشته ازموجودیت ایران دفاع کرده و فردوسی حکیم از زبان رستم شرح وقایع بوجود آمده وستم رفته بر پدران مارا بیان کرده دوم علم ستاره شناسی واقعا از مظاهر علم دنیای قدیم بوده و درهمه اقوام متمدن رواج داشته و بودند کسانی که پیشگویی میکردند براساس گردش ستارگان ولی حکیم توس ازبان رستم حتی امروز راهم بیان کرده که جای تامل دارد سوم مگر گروهی که سیاه می پوشند و عمامه دارند همانها نیستند که از پارچه کلاه برسردارند و مفتخورند

امیرعلی

۱۴۰۱/۰۵/۱۵ - ۰۷:۱۶:۱۵

بیت ۱۷ ز چارم همی بنگرد آفتاب به جنگ بزرگانش آید شتاب

کیومرث مهر میترایی

۱۴۰۱/۰۹/۱۰ - ۱۷:۲۵:۲۱

من در عجبم که دشمنان ایران و فرهنگ ایران چقدر نفرت دارند از فرهنگ چندین هزار ساله ایران و از آن میترسند که با دستپاچگی و با کامنتهای خود سمپاشی میکنند.! همینطور که بعضی از اساتید بزرگوار در کامنت ها فرمودند که علم نجوم و ستاره شناسی و ریاضیات تاریخی هزاران ساله در تمدن ایران آریایی داشته و تمام بزرگان و موبدان به آن آگاه بودند و در لایه های فرهنگ ایران بوده و خواهد بود . درود بر روان پاک فردوسی بزرگ و همه ی ایرانیان آزاده و پاکنژاد.

علیرضا جعفری

۱۴۰۱/۱۲/۱۴ - ۱۲:۵۹:۰۴

خرمنی ده خرمجا ها می‌بره باد کسی نی گردش بکه صددادبیداد کجاست زادفرخ یل نامدار که بیند سپاه قدرقدرت ایران کز ترانه مدی گیر تا بحر هند شده در ید شیر مردان پارس شده نسل آرش کنون زادحاج که فرمان برندش هوا و فضا

مجتبی

۱۴۰۱/۱۲/۲۲ - ۱۵:۳۷:۲۸

بهترین درودها تقریبا بیشتر نظرات رو خوندم خیلی جالب بود و به نظرم نکات جناب مهدی عسگرپور متفاوت و جالبتر اومد تشکر از سایت گنجور که این زمینه رو فراهم کرده و کامنتها از ۱۵ سال پیش تا حالا داخلش هست

زاهد ظاهرنشین

۱۴۰۲/۰۶/۰۷ - ۱۴:۲۰:۴۲

سلام و عرض ادب. از ایران و ز ترک و تازیان. نژادی پدید اید اندر میان. نه دهقان نه ترک و نه تازی بود سخنها به کردار بازی بود(اخوند) همه گنجنها زیر دامن نهند. بمیرند و کوشش به دشمن (لبنان، فلسطین، سوریه و عراق ) دهند.....!!!!!!

حمیدرضا

۱۴۰۲/۰۷/۲۰ - ۰۳:۰۰:۱۲

«رهایی نیابم سرانجام ازین خوشا باد نوشین ایران زمین» پاینده ایران

رضا از کرمان

۱۴۰۲/۰۹/۱۳ - ۰۷:۲۹:۲۵

سلام یکی از حزن انگیز ترین بخش های شاهنامه از این بیت به بعده جای بسی افسوس و تامل .!!!!!

سیف اله محسنی

۱۴۰۲/۱۱/۰۶ - ۱۱:۵۱:۵۰

از گنجور مطالب بسیاری آموختم و سوالات بسیاری دارم که بیشتر
پاسخ ها را در حاشیه ها پیدا می کنم ، واقعا نام برازنده ای هست،

آرتمیس

۱۴۰۲/۱۱/۱۰ - ۱۲:۳۰:۳۹

یک سوال داشتم. لقب شاهنشاه مگه مختص شاهان ایران نیست؟ چرا فردوسی پاک‌زاد در بیت شماره ۳۱ می‌فرماید: شاهنشاه را نیز فرمان بریم گر از ما بخواهد گروگان بریم و در جاهای مختلف شهریار و شاه برای هم شاه ایران و هم خلیفه لعنت شده اسلام آورده شده. ممکنه توضیحی براش وجود داشته باشه؟ آیا صرفا به دیدگاه همون زمان نوشته شده بدون اینکه فرقی قائل بشه؟ ممکنه اشتباه نگارشی شما باشه؟

آرتمیس

۱۴۰۲/۱۱/۱۰ - ۱۲:۳۴:۲۵

در این شعر دردناک سوزناک سند دیگری وجود دارد مبنی بر زرتشتی بودن فردوسی پاک‌ نهاد (یا اعتقاد به یکی از ادیان کهن ایران‌زمین اما احتمالا زرتشتی). به طبع زمان و شرایط فردوسی پاک‌زاد هیچ گاه مستقیم این قضیه رو بیان نکردند. چون میروی طبری و چون ارمنی به جنگ‌اند با کیش آهرمنی

Najibullah Hakimy

۱۴۰۳/۰۱/۱۷ - ۰۸:۲۹:۰۱

ایرانی های کنونی از نسل ترکان، ایرانی های باستان و اعراب هستند و ایرانی ها در گذشته تماما شغل دهقانی داشتند

برمک

۱۴۰۳/۰۵/۲۳ - ۰۷:۵۱:۳۸

یکی نامه سوی برادر به درد نوشت و سخن‌ها همه یاد کرد نخست آفرین کرد بر کردگار کزو دید نیک و بد روزگار دگر گفت کز گردش آسمان پژوهنده‌مَردم شود بدگمان گنه‌کارتر در زمانه منم ازیرا گرفتار آهرمنم که این خانه از پادشاهی تهیست نه هنگام پیروزی و فرهیست ز چارم همی‌بنگرد آفتاب کزین جنگ ما را بد آید شتاب ز ناهید و تیر ما را گزند نشاید گذشتن ز چرخ بلند چنین است و کاری بزرگست پیش همی سیر گردد دل از جان خویش همه بودنی‌ها ببینم همی وزان خامشی برگزینم همی دریغ این سر و تاج و این داد و تخت دریغ این بزرگی و این فرّ و بخت کزین پس شکست آید از تازیان ستاره نگردد مگر بر زیان

تصاویر و صوت

نظرات

یک دوست

یک دوست

یک دوست

سعید

یونس رستمی

سیاوش

فریدون

امید کارگر

مهدی

اردشیر

شمس الدین جلیلیان

abbas

عارف

محمّدرضا جبّاری

محمّدرضا جبّاری هرسینی

سعید

نفیس

مینا

ناشناس

مسعود سعیدی

مهری

بی سواد

مسعود سعیدی

بی سواد

پویان

پویان

مهری

مسعود سعیدی

پویان

پویان

مسعود سعیدی

بیبسواد

مهری

مینا

محسن

بیبسواد

ناشناس

پویان

بهروز ناغانی

شمس الدین جلیلیان

انوش

رهام

سروش

قاسم

تاریخ پارسی

مجید

علی

آریا

علی رضازاده کاشانی

آرش

نوروز فولادی

۷

۸

۸

۷

۸

۷

۸

غالب

هوشنگ گودرزی

Elen

سلمان

رضا

امین

مرتضا

۸

حامد نوری

خسرو

مهدی عسگرپور

مهدی عسگرپور

محسن

Hamed Amini

امیرعلی

کیومرث مهر میترایی

علیرضا جعفری

مجتبی

زاهد ظاهرنشین

حمیدرضا