فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۱۰
۱
از عمر بسی نماند ما را
در سر هوسی نماند ما را
۲
رفتیم ز دل غبار اغیار
جز دوست کسی نماند ما را
۳
رفتیم به آشیانهٔ خویش
رنج قفسی نماند ما را
۴
از بس که نفس زدیم بی‌جا
جای نفسی نماند ما را
۵
یاران بِشُدَند رفته‌رفته
دم‌ساز کسی نماند ما را
۶
گرمی بردند و روشنائی
ز ایشان قبسی نماند ما را
۷
گل‌هایْ رفتند زین گلستان
جز خارو‌خسی نماند ما را
۸
دل‌واپسیِ دگر نداریم
در دهر کسی نماند ما را
۹
کو خضرِ رهی در این بیابان
بانک جرسی نماند ما را
۱۰
جز ناله که مونس دل ماست
فریادرسی نماند ما را
۱۱
بستیم چو فیض لب ز گفتار
چون همنفسی نماند ما را
تصاویر و صوت
نظرات
سیدحبارعزیزی
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
مهدی -ش
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.