فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۲۴۶
۱
غمی هست در دل که گفتن ندارد
شنفتن ندارد نهفتن ندارد
۲
چو گفتن ندارد غم دل چگویم
چگویم غم دل که گفتن ندارد
۳
نهفتن ندارد غم دل چه پوشم
چه پوشم غم دل نهفتن ندارد
۴
شنفتن ندارد غم دل چه پرسی
چه پرسی غم دل شنفتن ندارد
۵
دلم چون غبار از تو دارد چه روبم
چه روبم غباری که رفتن ندارد
۶
شکفتن ندارد دلی کز تو گیرد
دلی کز تو گیرد شکفتن ندارد
۷
چه خوابی بچشمم نیاید چه خسبم
چه خسبم که این دیده خفتن ندارد
۸
ز درد نهان لب فروبند ای فیض
فرو بند لب را که گفتن ندارد
نظرات