فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۲۶۲
۱
خوشا آنکو انابت با خدا کرد
بحق پیوست و ترک ماسوا کرد
۲
خوشا آنکو دلش شد از جهان سرد
گذشت از هر هوس ترک هوا کرد
۳
خوشا آنکسکه دامن چید از غبار
بیار واحد فرد اکتفا کرد
۴
خوشا آنکسکه فانی گشت از خود
ز تشریف بقای حق قبا کرد
۵
خوشا آنکو در بلا ثابت قدم ماند
بجان و دل بعهد او وفا کرد
۶
خوش آنکو لذت دار الفنا را
فدای لذت دار البقا کرد
۷
خوش آن دانا که هر دانش که اندوخت
یکایک را عمل بر مقتضا کرد
۸
خوشا آنکو بحدس صایب عقل
مهم و نامهم از هم جدا کرد
۹
خوشا آنکو به تنهائی گرفت انس
چو فیض ایام بگذشته قضا کرد
نظرات
محسن حائری فرد