فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۳۳۷
۱
خوشا آنان که ترک کام کردند
به کام عار ننک از نام کردند
۲
بخلوت انس با جانان گرفتند
بعزلت خویش را گمنام کردند
۳
بشوق طاعت و ذوق عبادت
شراب معرفت در جام کردند
۴
ز بهر صید معنی دانهٔ ذکر
فکندند و ز فکرش دام کردند
۵
بحق بستند چشم و گوش و دل را
محبت را بعرفان رام کردند
۶
بحق پرداختند از خلق رستند
بشغل خاص ترک عام کردند
۷
نظر را وقف کار دل نمودند
بجان این کار را اتمام کردند
۸
ز دنیا و غم دنیا گذشتند
مهم آخرت انجام کردند
۹
کشیده دست از آسایش تن
بمحنت همچو فیض آرام کردند
نظرات