فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۳۶۵
۱
شاهدان گر جلوه بر ایمان کنند
کفر و ایمان هر دو را یکسان کنند
۲
عارفان از عشق اگر گردند مست
رازها در سینه کی پنهان کنند
۳
عاشقان را دوست هر دم جان نو
بخشد ایشان باز جان قربان کنند
۴
زاهدان گر زان جهان هم بگذرند
این جهان را روضهٔ رضوان کنند
۵
عابدان گر بهر جانان جان کنند
عیش‌های نقد با جانان کنند
۶
اهل دنیا گر ز صورت بگذرند
عیش را صافی و جاویدان کنند
۷
عاقلان گر بگذرند از ننگ و نام
دردشان را عاشقان درمان کنند
۸
گر مریدان پند پیران بشنوند
کار را بر خویشتن آسان کنند
۹
واصلان از راه اگر گویند باز
سالکان را گیج و سرگردان کنند
۱۰
آنچه با حکمت کنند اهل نظر
عاشقان با گفتهٔ فیض آن کنند
نظرات