فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۴۵۵
۱
ای ز تو در هر دلی نوری دگر
وز غمت در هر سری شوری دگر
۲
تا برد از چشم بیمارت شفا
هر طرف بنشسته رنجوری دگر
۳
سرمه خاک رهت را منتظر
بر سر هر کوچهٔ کوری دگر
۴
بر سر بازار عشقت دارها
بر سر هر دار منصوری دگر
۵
در خرابات وصالت بادها
تشنهٔ هر باده مخموری دگر
۶
میکشم تا بار غمهای تو را
میبرم از هر غمی روزی دگر
۷
چند باشم زنده در گور فراق
یا بکش یا وصل یا گوری دگر
۸
دورم از خود کردی و گفتی بناز
باش گر از وصل ما دوری دگر
۹
نی همین فیض است مهجور از درت
بر سر هر کوست مهجوری دگر
نظرات