فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۴۹۳
۱
عشق دردیست از خزانهٔ خاص
عشق را کی دهند جز بخواص
۲
جهد کن تا ز اهل عشق شوی
که به جز عشق نیست راه خلاص
۳
گر فلاطونی و نداری عشق
عامی عامی نهٔ ز خواص
۴
عمر بی‌عشق اگر گذشت ترا
اوفتادی ولات حین مناص
۵
عام باشی و عشق هست ترا
میشوی عنقریب خاص الخاص
۶
اهل علمی که خالی از عشقند
علماشان مخوان بگو قصاص
۷
فیض اگر عاشقی سخن بس کن
گفتگو را بمان بقاضی وقاص
نظرات