فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۵۰۵
۱
اهل دنیا را ز جان کندن چه حظ
از عنای جان و برنج تن چه حظ
۲
مرگ را نشناختن تا وقت مرگ
غافلان را از چنین مردن چه حظ
۳
سعی کردن بهر دنیا روز و شب
ناگهانی مردن و ماندن چه حظ
۴
خواجه را از جمع کردنها چسود
تخم حسرت در جهان کشتن چه حظ
۵
عاقلانرا از مراعات رسوم
جز مشقتهای جان و تن چه حظ
۶
اهل عزت را ز عزوّ سروری
جز مراعات گران کردن چه حظ
۷
کار عقبا را پس افکندن چه سود
فوت کردن وقت تا رفتن چه حظ
۸
زینت دنیا ندارد چون بقا
عاقلانرا دل در آن بستن چه حظ
۹
فیض را زین پندهای بیهده
گفتن و بنوشتن و خواندن چه حظ
تصاویر و صوت
نظرات
روزبه