فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۵۱۳
۱
بر سر خسته‌ات بیا دم نزع
تا ترا سر نهم بپا دم نزع
۲
تا که جانرا بپایت افشانم
قدمی رنجه کن بیا دم نزع
۳
زندگی را ز سر دگر گیرم
پرسشی گر کنی مرا دم نزع
۴
آرزوی دل آن بود ای جان
که به بینم رخ ترا دم نزع
۵
نفس باز پس به پیشت اگر
بسپارم خوشا خوشا دم نزع
۶
پیشتر آئی ار دمی خوشتر
که ندارد اثر دوا دم نزع
۷
تا نفس هست ذکر دوست کنم
فیض در خدمتست تا دم نزع
نظرات