فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۵۹۹
۱
نگاهی کن که شیدای تو گردم
خرابم کن که ماوای تو گردم
۲
سراپا در سراپای تو محوم
بقربان سراپای تو گردم
۳
چو بالایت بلائی کس ندیده
بلا گردان بالای تو گردم
۴
حدیثی زان لب شیرین بفرما
که شورستان سودای تو گردم
۵
برقص آجلوهٔ مستانهٔ کن
که مدهوش تماشای تو گردم
۶
بغمزه آب ده تیغ نگه را
فدای چشم شهلای تو گردم
۷
بیفکن سایهٔ خود بر سر فیض
اسیر قد رعنای تو گردم
نظرات
Nikaeen
Nikaeen