فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۶۵۷
۱
زین جهان پست بالا میروم
تا محل قدس اعلا میروم
۲
از مکان و لامکان خواهم گذشت
تا فراز جا و بیجا میروم
۳
میروم تا موطن اصلی خویش
از کجاها تا کجاها میروم
۴
نقی باطل کردم و اثبات حق
از لم و لا سوی الا میروم
۵
مرغ جان را رسته بال معرفت
تا نه پنداری که با پا میروم
۶
این دوتائی خرقهٔ پر عار را
خرق کردم عور و یکتا میروم
۷
رفته رفته در تنم جان شد بزرگ
تنگ شد جا سوی بیجا میروم
۸
من نمی‌گنجم درین عالم دگر
بر من اینجا تنگ شد جا میروم
۹
میروم تا منبع هر هستیی
جای فیض آنجاست آنجا میروم
نظرات