فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۶۷
۱
بیمار زارم انت الطبیب
درد تو دارم انت الحبیب
۲
از تست دردم گرد تو گردم
درمان من کن انت الطبیب
۳
بر تو عیانست سوز نهانم
بر سر و اعلان انت الرقیب
۴
هر سو کنم رو باشی تو آن سو
با هر من و او انت القریب
۵
آمد رهی شیء للهی
بهر بهی انت المجیب
۶
آمد بر تو خاک در تو
باجرم بی حد انت الحسیب
۷
هم چشم گریان هم دل پشیمان
ترسان و لرزان انت المهیب
۸
فیضست و عجزی بر درگه تو
یا قابل التوب یا استثیب
۹
اغفر ذنوبی و استر عیوبی
انی انیب یا مستجیب
نظرات