فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۸۵۸
۱
اگر کنی تو بجان طاعت خدای علی
شود ز یمن اطاعت تو را خدای ولی
۲
نبی شدن نشود زانکه شد نبودت ختم
ولی، ولی شوی ار اقتدا کنی به علی
۳
عبادت از سر اخلاص کن ریا مگذار
بپوش جامهٔ تقوی چه مصطفی چه علی
۴
نماز را چه بخلوت کنی چنان میکن
که در حضور جماعت کنی مکن دغلی
۵
گناهی ار بکنی زود توبه کن واره
بکوش زنگ گنه در شفاف دل نهلی
۶
اگر شکسته شوی از گنه کنی اقرار
ترا خدای ببخشد بزعم معتزلی
۷
چه اقتدا به نبیی و علی و آل کنی
شود دل تو منور بنور لم یزلی
۸
دلت چه گشت منور بکش شراب طهور
ز ساغر «وسقاهم» ز بادهٔ ازلی
۹
شوی چه مست از آن باده روی یار نکو
بکوش فیض که این شیوه راز کف ننهی
نظرات
غدیر