فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۹۱۵
۱
دل و جانم اسیر غم تا کی
خستهٔ محنت و الم تا کی
۲
عمر را صرف هرزه کردن چند
مایهٔ حسرت و ندم تا کی
۳
دلم از فکرهای بیهوده
دایم الحزن و النقم تا کی
۴
نقش بی‌اصل آرزو و امل
بر دل و جان رقم زدن تا کی
۵
محنت رنج تو بتو تا چند
غصه و درد دمبدم تا کی
۶
کردها منتج پشیمانی
گفتها مورث ندم تا کی
۷
در ره دین و در طریق هدی
اعمی و ابکم و اصم تا کی
۸
جان علوی بقید تن تا چند
دشمنان شاد و محترم تا کی
۹
ان حق تا بچند خار و سبک
و ان باطل ولی نعم تا کی
۱۰
غفلت از یاد آخرت تا چند
غم دنیا و بیش و کم تا کی
۱۱
حرف جمشید و تخت کی تا چند
یاد آفرید و جام جم تا کی
۱۲
گفتن حرف‌های بیهوده
به نواهای زیر و بم تا کی
۱۳
بیش ازین شاعری مکن ای فیض
این سخنهای کم ز کم تا کی
نظرات