فیض کاشانی
غزل شمارهٔ ۹۷
۱
سبزهٔ خط تو دیدن چه خوش است
در بهار تو چریدن چه خوش است
۲
در جمالت نگرستن چه نکوست
گل ز گلزار تو چیدن چه خوش است
۳
از دهان تو گرفتن کامی
شکر از تنگ کشیدن چه خوش است
۴
جای در سایهٔ زلفت کردی
مو به موی تو رسیدن چه خوش است
۵
در تمنای وصالت تا حشر
تلخی مرگ چشیدن چه خوش است
۶
گلهٔ دوست شمردن بر دوست
زآن دهان عذر شنیدن چه خوش است
۷
در مجاز تو حقیقت گفتن
پرده در پرده دریدن چه خوش است
۸
شکر از مصر معانی بیان
ز نی خامه کشیدن چه خوش است
۹
فیض شوری به جهان افکندی
سخنان تو شنیدن چه خوش است
تصاویر و صوت
نظرات
محمود طیّب