فیض کاشانی
رباعی شمارهٔ ۲۳
۱
ای فیض بیا دلی بدریا انداز
زین پستی خویش را ببالا انداز
۲
یعنی ز کمال هر چه اندوختهٔ
از سر بردار و بر ته پا انداز
نظرات