فیض کاشانی
رباعی شمارهٔ ۴۲
۱
نیک است بکس بخویش نیکی کردن
آزار کسست خویشتن آزردن
۲
القصه بخویش میکنی آنچه کنی
نیکی و بدی بکس نشاید کردن
نظرات
ناشناس