فیض کاشانی
شمارهٔ ۴۰
۱
تو را امام زمان گر در اختفاست صلاح
صلاح ما همه آنست کان تو راست صلاح
۲
نمود غیبت تو سرّ جاعل الظلمات
ظهور کن، بنما سرّ فالق الاصباح
۳
فروغ طلعت تو دیده را کند روشن
حدیث لعل لبت روح را چشاند راح
۴
حضور تو ندهد دست تا نخواهد حق
هزار سال اگر صد چو من کنند الحاح
۵
ز دیدهام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نتواند میان آن ملاح
۶
مرا اگرچه وصال شما میسر نیست
به ذکر و فکر شما هست لیک امید فلاح
به جز حدیث شما بر زبان فیض مباد
همیشه تا که بود گردش مسا و صباح
نظرات