فروغی بسطامی

فروغی بسطامی

غزل شمارهٔ ۱۶۷

۱

خداخوان تا خدادان فرق دارد

که حیوان تا به انسان فرق دارد

۲

موحد را به مشرک نسبتی نیست

که واجب تا به امکان فرق دارد

۳

محقق را مقلد کی توان گفت

که دانا تا به نادان فرق دارد

۴

مناجاتی خراباتی نگردد

که سیر جسم تا جان فرق دارد

۵

مخوان آلوده‌دامن هر کسی را

که دامان تا به دامان فرق دارد

۶

من و ابروی یار و شیخ و محراب

مسلمان تا مسلمان فرق دارد

۷

من و می‌خانه، خضر و راه ظلمات

که می با آب حیوان فرق دارد

۸

مخوان دور فلک را دور ترسا

که دوران تا به دوران فرق دارد

۹

مکن تشبیه زلفش را به سنبل

پریشان تا پریشان فرق دارد

۱۰

مبر پیش دهانش غنچه را نام

که خندان تا به خندان فرق دارد

۱۱

چه نسبت شاه ایران را به خاقان

که سلطان تا به سلطان فرق دارد

۱۲

مظفر ناصرالدین‌شاه غازی

که فرش با سلیمان فرق دارد

۱۳

رخش را مه مگو هرگز فروغی

که خور با ماه تابان فرق دارد

تصاویر و صوت

دیوان کامل فروغی بسطامی به کوشش م. درویش - فروغی بسطامی - تصویر ۱۴۸

نظرات

user_image
سید محمد خدایی
۱۳۸۷/۱۱/۰۵ - ۰۶:۱۸:۲۳
با احترام در مصرع اول بیت هفتم چه نسبت درست تر از چو نسبت است
پاسخ: با تشکر، بیت یازدهم منظور بوده و مطابق نظر شما تغییر کرد.
user_image
رضا زنگنه
۱۳۹۷/۰۹/۲۳ - ۰۳:۵۳:۱۸
حسن مهدی اعتباری، شاعر جوان و خوش آتیه کشورمان این شعر را با آهنگی از استاد میری خوانده
user_image
سید محسن
۱۳۹۸/۱۰/۰۹ - ۱۱:۳۱:۳۵
من ومیخانه ، خضر و راه ظلمات--درست است