فروغی بسطامی
غزل شمارهٔ ۳۱۳
۱
تا به در میکده جا کرده‌ام
توبه ز تزویر و ریا کرده‌ام
۲
خرقهٔ تقوی به می افکنده‌ام
جامهٔ پرهیز قبا کرده‌ام
۳
خواجگی از پیر مغان دیده‌ام
بندگی اهل صفا کرده‌ام
۴
کام خود از مغبچگان جسته‌ام
درد دل از باده دوا کرده‌ام
۵
یک دو قدح می به کف آورده‌ام
رفع غم و دفع بلا کرده‌ام
۶
چشم طمع از همه سو بسته‌ام
قطع امید از همه جا کرده‌ام
۷
رخش سعادت به فلک رانده‌ام
روی تحکم به قضا کرده‌ام
۸
از اثر خاک در می فروش
خون بدل آب بقا کرده‌ام
۹
از زره زلف گره‌گیر دوست
عقده ز کار همه وا کرده‌ام
۱۰
همت مردانه ز من جو که من
خدمت مردان خدا کرده‌ام
۱۱
دوش فروغی به خرابات عشق
انجمن عیش بپا کرده‌ام
نظرات