فروغی بسطامی
غزل شمارهٔ ۳۲۶
۱
تا شدم صید تو آسوده ز هر صیادم
وای بر من گر ازین قید کنی آزادم
۲
نازها کردی و از عجز کشیدم نازت
عجزها کردم و از عجب ندادی دادم
۳
چون مرا می‌کشی از کشتنم انکار مکن
که من از بهر همین کار ز مادر زادم
۴
تو قوی پنجه شکارافکن و من صید ضعیف
ترسم از ضعف به گوشت نرسد فریادم
۵
آب چشمم مگر از خاک درت چاره شود
ورنه این سیل پیاپی بکند بنیادم
۶
گاهی از جلوهٔ لیلی‌روشی مجنونم
گاهی از خندهٔ شیرین منشی فرهادم
۷
جاودان نیست فروغی غم و شادی جهان
شکر زان گویم اگر شاد و اگر ناشادم
تصاویر و صوت
نظرات
ع م