فروغی بسطامی
غزل شمارهٔ ۴۰۴
۱
بر صفحهٔ رخ از خط مشکین رقم مزن
بر نامهٔ حیات محبان قلم مزن
۲
تیغ عتاب بر سر اهل وفا مکش
تیر هلاک بر دل صید حرم مزن
۳
افتادگان بند تو جایی نمی‌روند
مرغان بال بسته به سنگ ستم مزن
۴
زلفی که جایگاه دخل خلق عالم است
بر یکدگر میفکن و عالم به هم مزن
۵
رنگی نماند پیش رخت هیچ باغ را
برقع بپوش و طعنه به باغ ارم مزن
۶
گفتی که کام دیدی از آن چاک پیرهن
پیراهن دریدهٔ من بین و دم مزن
۷
در جلوه‌گاه دوست نگاهی فزون مخواه
در کارگاه عشق دم از بیش و کم مزن
۸
بی ترک سر ز راه ارادت نشان مجو
بی راهبر به کوی محبت قدم مزن
۹
گر آسمان به کام تو گردد فروغیا
بر آسمان میکده جز جام جم مزن
تصاویر و صوت
نظرات
کاظم ایاصوفی