فضولی
شمارهٔ ۱۰۹
۱
بهترین سیرها سیر بیابان فناست
حالیا جمعیتی کانجاست در عالم کجاست
۲
گشت ویران ملک این عالم درو مردم نماند
منزل پر مردم معمور حالا آن سراست
۳
بر نگردد هر که زین عالم بآن عالم رود
در خوشی و ناخوشی این معنی استدلال ماست
۴
در نکویی و بدی کار دو عالم ظاهر است
هر که آن عالم بدست آورد این عالم نخواست
۵
چون بیابد ذوق آن عالم درین عالم کسی
هست این دیر فنا آن عشرت آباد بقاست
۶
بی مذاق سیر آن عالم ازین عالم چه سود
نفع ایام عمل موقوف هنگام جزاست
۷
از بد و نیک جهان بگذر فضولی شاد زی
بی نیاز از هر دو عالم بنده خاص خداست
نظرات