فضولی

شمارهٔ ۳۳۴

چشمی بگشا سوی من و زاری من بین

در دام غم عشق گرفتاری من بین

از جور و جفا مردم و آهی نکشیدم

آزار رقیبان و کم آزاری من بین

کردم ز رخت منع دل و مردم دیده

با سوخته چند ستمکاری من بین

صد جور کشیدم ز بتان ترک نکردم

با اهل جفا رسم وفاداری من بین

من مهر نمودم همه دم ماه و شان جور

اغیاری این طائفه و یاری من بین

کس را نظری بر من افتاده نیفتد

در رهگذر عشق بتان خواری من بین

دل را بسپردم بغم عشق فضولی

با دشمن خود یاری و غمخواری من بین