فضولی
شمارهٔ ۳۶۶
۱
ز فلک می گذرد آه و فغانم بی تو
این چه عمر است که من می گذرانم بی تو
۲
هر دم از هجر تو حالی دگرم پیش آید
مه من با تو چه گویم که چه سانم بی تو
۳
کرد با من همه کس روز وداع تو وداع
که گمان داشت که من زنده بمانم بی تو
۴
بهره نیست بجز سوز چو شمعم ز حیات
بالله از زندگی خویش بجانم بی تو
۵
تا بگفتن نرسد سوز دلم را نقصان
شدت محنت و غم بست زبانم بی تو
۶
بامیدی که مگر از تو بیابد اثری
می دود هر طرفی اشک روانم بی تو
۷
نه فضولیست همین واقف رسوایی من
همه دانند که رسوای جهانم بی تو
نظرات