فضولی
شمارهٔ ۳۸۹
۱
ای دل ز خویش بگذر گر میل یار داری
جز کار عشق مگزین گر عشق کار داری
۲
ای آب زندگانی می بینمت مکدر
در دل مگر غباری زین خاکسار داری
۳
بر من ز تند خویی تیریست هر نگاهت
برگ گلی تو اما صد نوک خار داری
۴
ای طالب سلامت بر بند راه دیده
ز آن رو که بیم آفت زین رهگذار داری
۵
ساقی مکن تعلل در گردش آر ساغر
تا چند تشنگان را در انتظار داری
۶
بی اختیار خواهی رفتن ز بزم عالم
از کف منه پیاله تا اختیار داری
۷
از خیل نیک نامان می بینمت فضولی
کز نام ننگت آید وز ننگ عار داری
نظرات