فضولی
شمارهٔ ۴
۱
حمد بیحد احدی را که کمال کرمش
داد سرمایه توفیق خرد انسان را
۲
داد سر رشته اقبال بدست خردش
کرد تعلیم باو قاعده ایمان را
۳
تا بهنگام عمل فرق بد و نیک کند
لطف کرد و بفرستاد باو قرآن را
۴
تا کند کام دل از معنی قرآن حاصل
کرد مصباح طریق طلبش عرفان را
۵
ای خوش آن عاقبت اندیش که ضایع نکند
این همه مرحمت و مکرمت و احسان را
۶
در همه کار شود تابع آثار نبی
مقتدای عمل خود نکند شیطان را
۷
گرچه شک نیست درین قول که غفران آخر
می کند رفع خطا و خلل عصیان را
۸
اول حال اگر میل معاصی نکند
به از آنست که آخر طلبد غفران را
نظرات