قاآنی
غزل شمارهٔ ۱۶
۱
زندهٔ جاوید کیست کشتهٔ شمشیر دوست
دل که مرا در برست به که به زنجیر دوست
۲
دیده عزیزم ولی یار چو گیرد کمان
دیده سپر بایدم کرد بر تیر دوست
۳
پای به میدان عشق گر بنهی بنگری
مردم آزاده را رشک به نخجیر دوست
۴
در همه عالم دلی رسته نبینی ز بند
صید گر اینسان کند زلف گرهگیر دوست
۵
گردن تسلیم پیش آور قاآنیا
ور سر و جان می‌رود در سر تقدیر دوست
تصاویر و صوت
نظرات