شما اینجا هستید :
قاآنی

قاآنی

شمارهٔ ۱۰۶

۱

پیرکی لال سحرگاه به طفلی الکن

می‌شنیدم که بدین نوع همی راند سخن

۲

کای ز زلفت صصصبحم شاشاشام تاریک

وی ز چهرت شاشاشامم صصصبح روشن

۳

تتتریاکیم و بی شششهد للبت

صصصبر و تاتاتابم رررفت از تتتن

۴

طفل گفتا مَمَمَن را تُتُو تقلید مکن

گگگم شو ز برم ای کککمتر از زن

۵

ممی‌خواهی مممشتی به ککلت بزنم

که بیفتد مممغزت ممیان ددهن

۶

پیرگفتا وووالله که معلومست این

که که زادم من بیچاره ز مادر الکن

۷

هههفتاد و ههشتاد و سه سالست فزون

گگگنگ و لالالالم به‌ خخلاق زمن

۸

طفل گفتا خخدا را صصصدبار ششکر

که برستم به جهان از مملال و ممحن

۹

مممن هم گگگنگم مممثل تتتو

تتتو هم گگگنگی مممثل مممن

تصاویر و صوت

دیوان کامل حکیم قاآنی شیرازی با مقدمه و تصحیح ناصر هیری - قاآنی شیرازی - تصویر ۸۰۰
دیوان حکیم قاآنی شیرازی به کوشش محمدجعفر محجوب - تصویر ۱۰۳۵
رضا شاهرخی :
سبحان گنجی :

نظرات

user_image
Ahmad
۱۳۹۰/۰۹/۰۶ - ۱۴:۱۹:۱۰
بیت دوم اینجوری هست:کای ز زلفت صصصبحم چو شاشاشامم تاریکوی ز چهرت شاشاشامم چو صصصبحم روشنمصرع دوم بیت هفتم :گگگنگ و لالالالم به‌خخلاق زمن زمن فکر کنم مخفف زمان باشه معنی از من نمی ده
user_image
جهانگیر
۱۳۹۰/۰۹/۲۹ - ۰۴:۱۸:۳۹
در مورد حاشیه ای که احمد عزیز در مورد بیت دوم نوشته اند، "چو" در مصرع اول زیادی است. اما در مصرع دوم درست اصلاح شده. مگر اینکه یکی ار "شا" های مصرع اول حذف شود. به این صورت: کای ز زلفت صصصبحم چو شاشامم تاریک.....
user_image
mazhar
۱۳۹۱/۰۲/۱۳ - ۲۲:۵۸:۵۶
حالا کی گفته که زمن به معنای ازمن است ؟
user_image
انوش ضرغامی
۱۳۹۱/۰۸/۲۵ - ۰۱:۵۲:۳۲
باسلام.دربیت سوم-مصراع اول اگرکلمه ی(بی)راحذف وبجای آن کلمه ی(از)بیاوریم ارتباط معنایی کلمات باهم بهتروروانترخواهدشد.بازدرهمان بیت سوم مصراع دوم باید به کلمه ی صبر یک(صاد)افزوده شود.دربیت پنجم کلمه ی اول(مممی)یکی ازمیم هایش رابایدحذف کنیم ودرهمان مصراع کلمه ی(ممشتی)رابایدیک(میم)اضافه کنیم.بیت هفتم دوکلمه ی آخر(خلاق زمن)تصریرنمیدهد.بیت هشتم مصراع اول کلمه ی(گگگنکی) گاف چهارم اشتباها کاف نوشته شده که باید به آن یک(سرکش)اضافه کنیم...باسپاس-انوش ضرغامی09117003351گرگان
user_image
انوش ضرغامی
۱۳۹۱/۰۸/۲۵ - ۰۱:۵۳:۵۲
با تشکر
user_image
دکتر
۱۳۹۲/۰۷/۲۲ - ۰۹:۲۸:۱۸
زمن جمع مکسر زمان است. یعنی زمان ها
user_image
حمید استکی
۱۳۹۲/۱۱/۱۳ - ۰۳:۲۳:۱۴
همه توضیحات جناب آقای انوش ضرغامی درست است به اضافه اینکه دربیت هشتم مصراع اولکلمه (صصد) یک صاد کم دارد ودرست آن (صصصد) میباشد .
user_image
پ زوم
۱۳۹۴/۱۱/۰۵ - ۱۲:۵۴:۳۶
در بیت اول به جای "طفلی" باید "میری" باشد
user_image
وحید معینی جزنی
۱۳۹۶/۰۸/۱۵ - ۰۶:۴۳:۴۳
در گذشته‌ی دور، استادان خوشنویسی از این قطعه شعر قاآنی بواسطه صناعت حروف تکراری و متوالی برای مشق و تحریر استفاده مینمودند.خوشنویسی این قطعه توسط مرحوم استاد حبیب اله فضائلی در کتاب تعلیم خط یکی از نمونه های زیبا و منحصر بفرد این نوع مضق و تحریر است.
user_image
جواد
۱۳۹۸/۰۹/۲۸ - ۰۱:۴۵:۲۶
در مصرع اول باید اینطور بود پیرکی لال سحر گه به طفلی الکن ودر بیت هفتم که کگگنگو و لالالم به خخلاق زمن (به معنی روزگار)
user_image
بی‌نام hajarnajafpoor۴@gmail.com
۱۴۰۱/۰۹/۱۶ - ۱۷:۴۳:۲۱
شعر جالبیه ولی چرا باید یه پیرمرد این حرفارو به یه پسر بچه بزنه؟!
user_image
شروین پاداش‌پور
۱۴۰۳/۰۴/۱۳ - ۰۷:۱۱:۱۸
با سلام به لحاظ ذوق و خلاقیتی که در تکرار ِ بجای حروف، برای بیان لکنت زبان استفاده شده، شعری منحصر به فرد و خلاقانه است. اما در عمق معنا و پیام کلی و محتوایی شعر، کاری ضعیف بود.  در ابتدا گفته: پیرکی لال! اگر لال است، چگونه با این طفل سخن گفته؟ نکته‌ی بعد: از گفتگوی اولیه‌ی این پیر با کودک مشخص شد چه قصدی در سر داشته که بماند. اما شاعر در مصرع دوم از بیت۴ گفته: گگگم شو ز برم ای کککمتر از زن به نظرمن یا شاعر در قافیه به تنگ آمده بوده و یا نگرش واقعی‌اش در آن زمان نسبت به زن چنین بوده و یا هردو گزینه. درست است که این سخن از زبان طفلی الکن بیان شده اما خالق هردو شخصیت طفل و پیر، خود شاعر بوده.  پس من هردو گزینه را انتخاب می‌کنم. با احترام به همه‌ی نظرها