قاآنی

قاآنی

رباعی شمارهٔ ۲۶

۱

شوخی که بیاض گردن روشن او

آغشته به صندل شده پیرامن او

۲

صبحست  به سرخی شفق آلوده

یا خون خلایقست در گردن او

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
حامد
۱۳۹۸/۰۸/۲۷ - ۰۴:۵۴:۱۱
درودگمان می برم منظور شوخ لکه ای قرمز باشد که بر بیاض (سپیدی)‌ گردن روشن او وجود دارد و شاعر آن را چوب خوش بوی صندل پیرامن‌(پیرامون)‌ او و شفقی که بجا مانده در صبح تشبیه می کند و در مصرع آخر کنایه می زند که خون مردم شاید باشد. مطمئن نیستم اگر کسی معنی را دریافت به اشتراک بگذارد. سپاس