غالب دهلوی
شمارهٔ ۱۹۱
۱
به مرگ من که پس از من به مرگ من یاد آر
به کوی خویشتن آن نعش بی کفن یاد آر
۲
من آن نیم که ز مرگم جهان به هم نخورد
فغان زاهد و فریاد برهمن یاد آر
۳
به بام و در ز هجوم جوان و پیر بگوی
به کوی و برزن از اندوه مرد و زن یاد آر
۴
به ساز ناله گروهی ز اهل دل دریاب
به بند مرثیه جمعی ز اهل فن یاد آر
۵
ملال خلق و نشاط رقیب در همه حال
غریو خویش به تحسین تیغ زن یاد آر
۶
به خود شمار وفاهای من ز مردم پرس
به من حساب جفاهای خویشتن یاد آر
۷
چه دید جان من از چشم پرخمار بگوی
چه رفت بر سرم از زلف پرشکن یاد آر
۸
خروش و زاری من در سیاهی شب زلف
دم فتادن دل در چه ذقن یاد آر
۹
بسنج تا ز تو بر من در آن محل چه گذشت
نخوانده آمدن من در انجمن یاد آر
۱۰
ز من پس از دو سه تسلیم یک نگه وانگه
ز خود پس از دو سه دشنام یک سخن یاد آر
۱۱
هزار خسته و رنجور در جهان داری
یکی ز غالب رنجور خسته تن یاد آر
نظرات