غالب دهلوی
شمارهٔ ۴۷
۱
قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند
از بخشش خاص تا چه چیزم بخشند
۲
امید که صرف رونمای تو شود
جانی که به روز رستخیزم بخشند
نظرات