غالب دهلوی
شمارهٔ ۶۲
۱
دی دوست به بزم باده ام خواند به ناز
وانگه ورق مهر بگرداند به ناز
۲
چشم من و عارضی که افروخت به می
دست من و دامنی که افشاند به ناز
نظرات