قطران تبریزی

شمارهٔ ۹۶

به تبریز خانه برین بر زمین؟

بکردم بدینار و در ثمین

پر از بوستانش یمین و یسار

پر از گلستانش یسار و یمین

ز بس بوی فرخار وارش هوا

ز بس نقش کابل مثالش زمین

فراوان در او خورده میر اجل

می سرخ بر نرگس و یاسمین

مرا همسر جان خود داشتی

چو از مرگ در جانش آمد کمین

ز دست من آن ظالمان بستدند

همی خوانم از غم علی الظالمین

از آن به بفر ملک بوالخلیل

یکی ساختم بر در او زمین

دو آباد کردم بوقت دو شاه

که دانست قدرم همان و همین

یکی شد یکی جاودان زنده باد

جهان را امیر و مهان را امین