قطران تبریزی
شمارهٔ ۱۱
۱
ای گشته خجل ماه فلک از نظرت
شد تیره شکر زان لب همچون شکرت
۲
نائی بر من تا که بگیرم ببرت
شرط آنکه بود دیده من رهگذرت
نظرات