قطران تبریزی
شمارهٔ ۱۶
۱
چون جان و روان خویشتن داشتمت
دشمن بودی و دوست انگاشتمت
۲
چون تو نبدی چنانکه پنداشتمت
از مهر تو بس کردم و بگذاشتمت
تصاویر و صوت
نظرات