قطران تبریزی
شمارهٔ ۱۷
۱
تا من بودم بود مرا دولت جفت
وین دولت بیدارم یک روز نخفت
۲
بد گوی مرا طعنه چه بتواند گفت
الماس بابریشم که تواند سفت
تصاویر و صوت
نظرات