
قطران تبریزی
شمارهٔ ۱۸
۱
بالات بود بسان سروان بهشت
با خال تو خال حور فردوسی زشت
۲
رضوان که همی عنبر زلف تو سرشت
یک نقطه همی چکید و بستوده بهشت
تصاویر و صوت

نظرات