قطران تبریزی
شمارهٔ ۵۹
۱
با من ز قضای بد برآشفت دیار
آرام دلم یکی و خصمان بسیار
۲
درمانده تر از من اندر آفاق بیار
مظلوم ز روزگار و مهجور زیار
نظرات