قطران تبریزی
شمارهٔ ۶۳
۱
چون کشته ببینم دو لب کرده فراز
وز جان تهی این قالب فرسوده به آز
۲
بر بالینم نشسته می گوی بناز
که کشته ترا من و پشیمان شده باز
نظرات