قدسی مشهدی
شمارهٔ ۱۲۳
۱
پیوسته فکر وصل بتان پیشه من است
کوتاه‌تر ز فکر من اندیشه من است
۲
سنگی اگر به شیشه برد راه سنگ اوست
گر شیشه‌ای به سنگ خورد شیشه من است
۳
زحمت ندید مورچه‌ای زیر پای من
کاین پای نیست، چوب ته تیشه من است
۴
هرجا نهال مهر و محبت شود بلند
چون نیک بنگری ز رگ و ریشه من است
۵
کی آشنا بود دل هرکس به درد عشق
قدسی به من گذار که این پیشه من است
نظرات