قدسی مشهدی

شمارهٔ ۱۴۴

نظر بر آینه خوبان چو بی‌نقاب کنند

ز شوق، آینه را مضطرب چو آب کنند

مراد خلق ز یک دیدن تو حاصل شد

دگر نماند دعایی که مستجاب کنند

چه طالع است ندانم که صبح عاشق را

چو شام، پرده رخسار آفتاب کنند

به روز حشر نماند سیاه‌نامه کسی

اگر سیاهی بخت مرا حساب کنند

ز تیرگی نشمارند در حساب شبش

ز عمر، روز خوشم را گر انتخاب کنند