قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۰
۱
خوشم به درد مکن ای دوا عذاب را
مکن مکن که عمارت کند خراب مرا
۲
چه آتشی تو نمی‌دانم ای بهشتی روی
که ذوق گریه عشق تو کرد آب مرا
۳
هجوم گریه نمی‌دانم اینقدر دانم
که جای بر سر آب است چون حباب مرا
۴
ز شکوه ستمت مردم و همان خجلم
برون نبرد اجل هم از این حجاب مرا
۵
عنان لطف کشیدی و پایمال نمود
سبک عنانی صبر گران رکاب مرا
۶
من از قضا به همین خوش‌دلم که چون قدسی
نبرد قسمت ازین در به هیچ باب مرا
نظرات
سید محسن