قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۶۷
۱
کی اسیران غمت را غم دنیا باشد؟
گر تو پروا کنی از چرخ، چه پروا باشد؟
۲
هرکه را خورد دل از چاه زنخدانی آب
تشنه لب میرد، اگر بر لب دریا باشد
۳
ناخن تیشه عاشق چو شود عقده‌گشای
نگذارد که گره در دل خارا باشد
۴
هیچ‌کس نیست که محتاج نگردد به فلک
بازگشت قدح آخر سوی مینا باشد
نظرات