قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۳۲
۱
کشته‌ای اول به نازم، باز خندان گشته‌ای
می‌توان دانست کز قتلم پشیمان گشته‌ای
۲
من طلبکار توام با چشم در دیر و حرم
تو مرا در سینه همچون روح پنهان گشته‌ای
۳
بعد ایامب که پیشش یافتی راه سخن
عرض حال خویش کن ای دل، چه حیران گشته‌ای؟
۴
مرهم الماس ای دل بسته‌ای بر زخم خویش
کرده‌ای با درد خو، فارغ ز درمان گشته‌ای
۵
از قبول عشق، قدسی کس مبادا بی‌نصیب
نیست جای غم که رد کفر و ایمان گشته‌ای
نظرات
سید محسن