قدسی مشهدی
شمارهٔ ۱۲۳
۱
چون لاله به دشت گرچه دل خرسندست
هر جزو ز پیکرم به داغی بندست
۲
با هر خارم بس که سر پیوندست
صحرا بر من به شهر و کو مانندست
تصاویر و صوت
نظرات