قدسی مشهدی
شمارهٔ ۱۲۶
۱
از گریه و درد دیده را کی خطرست؟
تاریکی چشم من ز جای دگرست
۲
عمریست که عکس یار دور از نظرست
این آینه را غبار ازان رهگذرست
نظرات