قدسی مشهدی
شمارهٔ ۱۴۶
۱
با آن که ز بیداد تو بایست گریست
درویش نزد آه که این ظلم ز چیست
۲
هرچند که تیغ برنمیآرد مرد
چون سینه زنی به تیغ، تقصیر ز کیست؟
نظرات