قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۳۸
۱
واعظ، نفست ز می خمار انگیزد
دود از دل و جان خاکسار انگیزد
۲
از من بگذر، کدورت دل بگذار
کز رفتن دی، زمین بخار انگیزد
نظرات